Hazret Mirza Beşirüddin Mahmud AhmedRA 12 Ocak 1889-8 Kasım 1965) Ahmediye cemaatinin ikinci halifesi ve Hazret Mirza Gulam Ahmed’ınAS oğluydu. 14 Mart 1914 senesinde birinci halife Hazreti Hekim Mevlevi Nuruddin’inRA vefatından sonra Halife seçilmiştir.
1914-1965 senelerini kapsayan hilafet döneminde Ahmediye cemaatinin yan kolları dahil olmak üzere, neredeyse tüm organizasyon yapısını oluşturdu. Cemaat içinde, çıkan soru ve sorunlara İslamiyet’in önerdiği gibi çözüm getirmek için 1922 senesinde bir Meclis-i Şura kurdu. Bunun dışında mali fedakarlıkla ilgili nizamı sağlamlaştırdı.
Tehrik-e Cedit adlı hareketi oluşturarak Hindistan dışına da misyonerler göndererek geniş bir tebliğ ağı oluşturdu ve bu organizasyonun sayesinde cemaat, dünyada birçok ülkeye yayıldı.
Eserlerine gelince en meşhur eseri Tefsir-i Kebir adlı 10 ciltlik Kur’an tefsiridir. Bu tefsir süregelen tefsirlerden çok farklı olup okuyan herkesi cezbetmektedir. Önemli konuşmalarını içeren Envarü’l Ulum adlı 26 ciltlik derleme de yüzlerce manevi konuyu ele alan bir hazinedir. “Kur’an-ı Kerim’in tefsirine giriş”, “Davetül Emir”, “Ahmediyet yani Hakiki İslam,” “İslamiyet’in İktisadi Nizamı” ve “Muhammed’inSAV Hayatı” onun meşhur eserlerinden bazılarıdır.
Hazreti Mirza Beşirüddin Mahmud AhmedRA Ahmediye Cemaati içinde aynı zamanda Muslih Mevud (vadedilen reformcu) olarak bilinir. Allah Hazret Mirza Gulam Ahmed’eAS çok yüce özeliklere sahip bir oğlun müjdesini vermişti. Bu oğlun manevi olarak kendisine benzeyeceği ve büyük reformlar yapacağı da gaybı haberin bir parçasıydı. Ahmediye Cemaatinin inanışına göre Hazret Mirza Beşirüddin Mahmud AhmedRA vadedilen oğuldur. Dünyada meydana gelen birçok olağanüstü değişim ile birlikte Allah’ın lütuf ve desteğinin de aşikar olarak görüldüğü onun hilafet dönemi 52 yıl sürdü ve 1965 senesinde Pakistan’da Hakkın rahmetine kavuştu.
